"Moja spowiedź "

Mirku...inaczej nie potrafię, bo od zawsze...nawet proste słowo wymawiam z...czułością. Czasami to zaleta, a czasami...niestety wada :))

Ale taka już jestem, a "wiek" na zmianę charakteru już nie...pozwala ;))))

Dziękuję i...serdecznie pozdrawiam :)

Jacku...jeszcze raz i Tobie pięknie dziękuje...Trzymaj się dzielnie...

W dobrych sercach mieszkają uczciwe czyny.
Pięknie piszesz, Z czułością.
Pozdrawiam

Arturze, nie zapominaj, że w tym temacie, to Ty u źródła jesteś... Przeprojektujemy wszystko....na potrzeby każdego gościa ;))) tak aby wszystkim " wygodnie" było ;))) i łoża i klęczniki, drzewo też się przywiezie...a filary zastąpimy..." stropem żelbetowym" , tego to nawet historia nie...ruszy :))

Ten wiersz Moi Drodzy powstał wczoraj, w ciągu dwóch minut...po wizycie mojej koleżanki, która przyszła poprosić mnie o kolejną pomoc. Jeszcze nie poukładałyśmy wcześniejszcyh spraw, a Ona znowu miała problem. Najpierw jej odmówiłam, wiedząc, że nie dam rady, bo sama na swoje sprawy nie mam już czasu...że to ponad moje siły...
A później przez dwie godziny chodziłam po mieszkaniu, wracając do Jej słów...Nie mogłam sobie z tym poradzić i mimo, że wcześniej odmówiłam, poszłam do niej w środku nocy...mówiąc...ok...pomogę Ci...chociaż sama w tej chwili już nie daję sobie ze wszystkim rady.
Widząc jej łzy...uświadomiłam sobie, że....tylko mnie w takiej chwili... miała, chociaż rodzina tuż obok...
Życie uczy nas nie tylko pokory.

Dziękuję za Wasze komentarze, za wszystkie słowa zrozumienia...
Gerardzie Twoje...szczególnie...:)

Pozdrawiam pięknie i serdecznie życząc spokojnej nocy.

Julka, jesteś niemożliwa !!
Najpierw S-shopę kazałaś budować, teraz konfesjonał trza projektować..:))
a skąd ja dobrego drwa nabiorę, na klęczniki ??
nie wspomnę o filarach, co go trzymać będę..;))
a o księdzu..ehh..zapominam..

;))

Zamyśliłaś mnie tym wierszem Julko...
Piękne i mądre słowa :)))

Dając dobro innym.. wnosimy w ich życie słońce...

Cieplutkie pozdrowienia :)))

Zajebisteeee ;)

Przepiękny wiersz, modlitwa, spowiedź...Przyznam, że Twoje słowa skłoniły mnie do głębokich przemyśleń...nad sobą nad ludźmi nad życiem...Nigdy nie wątpiłem w istnienie dobrych ludzi...aniołów...Mimo, że świat niekiedy jest taki okrutny zawsze można spotkać w zaciszu bólu dobrego człowieka, który poda nam swoją dłoń...Celowo napisałem w zaciszu, ponieważ aniołowie są zawsze tam, skąd wszyscy już odeszli...
Tak sobie też myślę, że każdy z nas ma w sobie olbrzymie pokłady miłości...tylko czasami potrzebujemy drugiego człowieka, by mieć dla kogo okazywać nie obawiając się [...]

Piękny wiersz...
pełen wrażliwości

Ach Julko żebyś wiedziała jak bardzo utożsamiam się z Tą modlitwą w wierszu...tyle że nie wiem czy dałabym rade tak pięknie wyrazić co czuję jak Ty...pozdrawiam cieplutko:)