Menu
Gildia Pióra na Patronite

Nie chcę by zrozumiałym
chcę być rozumianym
nie chcę być odkryty
bo byłbym nagi

chcę być o(d)krywany
spod szat swojej jaźni
nitka po nici... Ariadny
w myśli labiryncie

w obiegu jak ta kropla
co strumieniem i do morza
a potem wraca z deszczem
nieskazitelnie czysta do źródła

Moja dusza motyla
Gdy jest zimna noc
Burzy spokój ciemności, gdy ...
Boję się wstydu, wstydzę strachu

Przepoczwarza w ćmę
Budzi głód ciepła i światła
Które zawsze tkwią za szybą
Wpędza w ogień, wypala mnie

Zostaje wypalony wrak
Który lżejszy od morza łez
Wypływa na powierzchnie

103 446 wyświetleń
1204 teksty
141 obserwujących
  • mistyczna

    22 May 2013, 19:17

    W motylim pędzie wypalony
    wciąż świeży swoim pięknem
    zachwyca widzów miliony
    wrażliwości wdziękiem...

    Oby najczulsze ręce
    przygarnęły to piękno
    niech za urodę w podzięce
    w bogactwo zmienią piętno...

  • Pechowa_

    28 April 2013, 21:20

    Nie chcę by zrozumiałym
    chcę być rozumianym
    nie chcę być odkryty
    bo byłbym nagi
    chcę być o(d)krywany

    Świetny wiersz! Chwyta :)
    pozdrawiam

  • Ruska-love

    28 April 2013, 20:01

    Przeczytałam, analizowałam, zachowałam...
    ;)