jurysdykcja

na skraju jutra będąc nieświadomym
co jeszcze dzisiaj nas czeka
gdyby to nagrać i uwiecznić w film
pokaźna byłaby wideoteka
zegar tyka w regularnym takcie
my ciągle lawirując w jutrze
nie chwytamy tego co dają nam teraz
marząc o przysłowiowym futrze
a gdyby w potędze nieświadomości
żyć pozbywając się wizji jutra
i iść ciągle iść przed siebie
jak ten Ikar co do morza upadł