Może Morze

Może Morze wcale nie jest tam.
Może Morze jest tu, w sercu Twym.
Może zabierzesz mnie łodzią nad sam zachwyt
na Twej twarzy,
nad Twe szczęście co kołysze się wśród fal.
Może morze w duszy Twej gra,
a w ustach czujesz jego smak.
I oddech co hołd oddaje uwielbieniu kropli rozlanej
tuż przy plaży Twój niepokój usypiając.
I krzyk mewy jak wspomnienie z przed lat kilku
gdy czas jeszcze nie stary liczył Twe łzy napłakane.
I radość ogromu przed oczyma Twymi
w chwili spotkania głębi żywiołu.
Bo Morze jak Rzeka w duszy zostało na stałe,
bo jest jak utopia i ucieczka w świat bajek,
jak chwila zapomnienia, bez słów, tłumaczeń
i pustych komentarzy.
Może Morze wcale nie jest tam.
Może Morze jest w sercu Twym...