po drugiej stronie lustra

Czytając takie Giulietkowe wiersze, mam swoje niebo na ziemi :)

Cudownie jest mieć świadomość, że to, co piszę trafia do innych, choć nie jest może poezją sensu stricte, ani literaturą wysokiego lotu. Najważniejsze jest spotkać człowieka, który myśli i czuje podobnie.
Bardzo dziękuję Ci Joanno za to spotkanie, nie pierwszy i z pewnością nie ostatni raz;)

Podoba mi sie ta rózga sprawiedliwości.

Hmm... a ja zastanawiam się czy ktoś rozsiewający wokół takie błyskotliwe komentarze, lubi śmiecić u innych?
Pozdrawiam i miłego dnia życzę, Rózgo sprawideliwości;)

Zastanawiam się czy osoba pisząca takie melancholijne pustaki lubi wokół siebie porządek..

Dziękuję, Marcinie, miło Cię tu spotkać (chyba po raz pierwszy).
Pozdrawiam;)

Cudne!