Menu
Gildia Pióra na Patronite

Dwudziesta pierwsza dwadzieścia i dziewięć

Małe własne wiezienie
Jak puste pudełko od zapałek
chowasz w nim każde przewinienie
zarówno to duże jak i małe
Nigdy nie wiesz co i kiedy cie zaskoczy
Kiedy z bólu zamkniesz znużone oczy
Cierpienie
Cierpienie pętle na gardle ci zaciśnie i ...
zawiśniesz

2260 wyświetleń
29 tekstów
3 obserwujących
  • Kudłaty

    31 January 2013, 00:15

    Cieszy mnie, że wiersz się podoba.

    Pozdrawiam :)

  • maria_anna

    31 January 2013, 00:09

    Kumulacja cierpienia niezawodnym katem.

  • 31 January 2013, 00:07

    Bardzo dobry wiersz(;

    Podoba mi się:)

    Pozdrawiam miluśko:)