Menu
Gildia Pióra na Patronite

Jadąc pociągiem z Jeleniej do Wałbrzycha

Mała kapliczka
i cmentarz
pęczniejący światłami
pamięci
łzy z parafiny

dalej czarne góry
wżynają się w oko
popielatego nieba
i raczkujący księżyc
oddechem płowym
między chmurami pływa

jeszcze rozhuśtane domy
błyszczą w oknie pociągu
i świt któremu tłumaczyć trzeba
że jesteśmy tu chwilą
spluniętą w przeciągu

128 106 wyświetleń
1427 tekstów
95 obserwujących
  • 23 January 2013, 13:35

    zatrzymuje
    pozdr.

  • 19 January 2013, 15:55

    Pan to równy gość widzę. Nie pieprzy się Pan w tańcu i w doborze słów tylko wali prosto z mostu tak jak jest. Wielki szacun takim ludziom jak Pan. Nie lubię takich co bułkę przez bibułkę itp itd.

  • Lekkomyślna

    19 January 2013, 10:21

    bardzo ciekawy obraz i to zakończenie - super! :)
    Przesyłam pozdrowienia

  • Gaia

    18 January 2013, 22:35

    Lubię ten klimat uciekających obrazów w pędzie pociągu.
    Czytając słyszałam odgłosy podróży :)

  • agniecha1383

    18 January 2013, 22:26

    To niesamowite jak potrafisz w piękny sposób zobrazować wiersze...czytasz i widzisz...
    cudnie piszesz...pozdrawiam

  • Seneka 18

    18 January 2013, 21:44

    Dotykasz magią słów i obrazów...:)

  • 18 January 2013, 20:40

    Jej...Przepiękny wiersz:)

    Podoba mi się i to bardzo, więc zabieram do siebie:)

    Pozdrawiam miluśko:)

  • Melancholia21

    18 January 2013, 20:32

    Bardzo piękny wiersz.

    Pozdrawiam :)