Niepokorna stokrotka

Dziękuję Wszystkim za zatrzymanie się, przeczytanie i komentarze :)
pozdrawiam Was serdecznie :)))))

Tak Aniu dokładnie jak w Twoim wierszu stokrotki potrafią się uśmiechac,świetny wiersz-pozdrawiam serdecznie i milutkiego popołudnia:)

Marysiu to taki obrazek z tamtego roku... końcem listopada, gdzie wszystko już było przygotowane do snu zimowego przez matkę naturę, wracając z pracy zauważyłam małą stokrotkę, która wywołała uśmiech na mojej twarzy :))) dziękuję :)))
pozdrawiam serdecznie :)))))

Mały buntownik co zasnąć snem zimowym nie chce ;) Uroczy wiersz Aniu :)