ZIMA

Lawiną świat do przodu prze
Na chwilę nie zatrzyma mnie
Płynę w potoku wzburzonym
Wirem w biegu zakręconym

Los jak śnieżna, mroźna zamieć
Tłumi dawnych kroków pamięć
Lodem skuty brzeg zszarpany
Serc skostniałych dwa bałwany

Wszędzie biało, cisza głucha
Wiatr zacina, zawierucha
Szarpie chudą mą kapotą
Czemuś naga w taką słotę?

Czemu naga? Goła czemu?
Bom wyzuta z uczuć trenu
Pozbawiona marzeń, starań
Bo zamarzła moja wiara