przedzimie

kolorowych liści
wiatr naniósł pod me drzwi
lodowaty podmuch
zmroził me serce
koniec babiego lata obwieścił
kroplami deszczu
w szyby postukał

za horyzontem zima się czai
swą białą kołdrą
przykryć chce świat cały
srebrzystą warstwą
igły sosny przyozdobi
a wiatr przyniesie wigilijną nowinę
by radością serca ogrzać
w tą lodowatą roku porę

a gdy znów ptaki
swym radosnym śpiewem
obwieszczą wiosny początek
zazielenią się drzewa i swym szumem
zaczną snuć nowe historie