spotkanie

Oczy niczego by nie widziały, gdyby wpierw tego nie poczuło serce :)
Ono wie i rozumie, to my nie umiemy mu powiedzieć: nie płacz.
:))

"tam dom twój, gdzie serce twoje"...
albo wcześniejsze
"gdzie bowiem jest twój skarb, tam będzie i serce twoje"
tylko kto zgadnie, co skarbem, czy domem, bo serce czasem nie rozumie...
Miłego wieczoru. :))

Adnachiel, Adnachiel...
przecież czytasz mnie jak otwartą księgę, nie może być mowy o właściwszej interpretacji. :)
A cytat przepiękny, dopasowany jak ostatni brakujący element tej układanki.
Dziękuję.

Nigdy nie przestajesz mnie zatrzymywać i urzekać.
Czytając ten wiersz, odnajduję tak wiele ukochanych rzeczy i miejsc, a choć wiem, że czytam po swojemu, i mija się to z właściwą interpretacją, myślami przenoszę się w te strony świata, w których zostawiłem swoje serce.
Czy to dom mój? Nie wiem. Lecz bez przerwy o nim śnię.

Cudowny wiersz, dziękuję Ci za to... spotkanie :)