Menu
Gildia Pióra na Patronite

Iluminacja

Już nie wierzyłam
że będę
tak jeszcze mrużyć powieki
nie mogąc udźwignąć na rzęsach
obfitości złocistych promieni

Idę słoneczną doliną
i nie poznaję tej drogi
ale słyszę przez mgłę twój głos
i już wiem
że dom jest niedaleko

Są w życiu takie poranki
po duszy bezgwiezdnych nocach
że jeden niemożliwy wschód słońca
niebo w naszych oczach odmieni

137 935 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 29 April 2012, 10:29

    Dobre. Naprawdę dobre...

  • 24 April 2012, 12:23

    I stała się jasność. :):):)

  • Adnachiel

    23 April 2012, 20:12

    Przepiękne widowisko świetlistych promieni zaklęty w słowach Twej poezji.

  • Uczuciowa

    23 April 2012, 18:15

    Wschód słońca
    kolejny dzień
    więcej możliwości.

    Pozdrawiam serdecznie:)