Już nam się nawet nie śniąuczuć białosenne ogrodyciepłymi palcami pisane na serca kamiennej płycie
Nie rozpoznalibyśmy błękitunawet gdyby niebo nam spadło na głowy
Deszcz sepią maluje powiekigdy płakać nie mamy już siłyziarenkami piasku malowaneprzez palce przecieka nam życie
giulietka
Autor
1 April 2012, 12:57
Madzia, niech moje autentyczne wzruszenie będzie komentarzem...
28 March 2012, 23:17
kropla za kropląłez ze smutnych oczuuciekają dniw więzieniu samotnościza szczelnym muremzostało słońcekwiaty i drzewa szumiąceśpiew ptakówi uśmiech dzieci szczerypozostał szary smutekw tym świecie bez nadziei
pozdrawiam M.
27 March 2012, 12:51
Pięknie namalowany obraz...Taki... pędzlem rzeczywistości...
26 March 2012, 20:32
Aniu, wiem o czym piszesz, ja też nie umiałam powstrzymać wzruszenia, niesamowity spektakl, wspaniała dziewczyna...
Piotr, dziękuję...
26 March 2012, 19:54
Pięknie Magdo.
26 March 2012, 19:03
Dziękuję Dziewczyny...Tutaj inspiracja:
http://www.youtube.com/watch?v=1968v8SBk78
26 March 2012, 18:39
Jak to u Ciebie...