Proch i nic więcej

Jest taki ważny
a po czasie
wiatr pozmiata liście
rozrzuci między zaułki proch
ucichnie
i przyjdzie na świat kolejny
który o sobie więcej myśli
że coś znaczy
ale i po nim
fala wyliże piach
wypluwając na plażę śmieci

Z włosów ludzie wybiorą bursztyny
te grube i drobne
wiatr powieje

Przed biblioteką widziałem
zmartwychwstanie pisarzy
po złotówce
zapomniane książki były