Wyzwanie .

Jestem zmęczona życiem
Znudzona marzeniami
chora na ból i cierpię na śmierć.
Zaraziłam się tym , kiedy w sercu mym
zagościł on - smutek.
Miał żonę depresję , córkę beznadzieję
a syn nosił imię płacz.
Krzyczeli tylko "skacz!skacz!"
Przede mną most wspomnień.
Mam lecieć w dół czy zapomnieć?
Rozmyślam a oni poganiają :
"szybciej , decyduj się ! Czasu coraz mniej!"
Skoczyłam więc a znajomy ból depresję i smutek zakończył.
Beznadzieja zniknęła a płacz codzień wita policzki tych ,
Którzy nie mieli odwagi obrócić życia w nic nie znaczący pył .

Troche mi się to kojarzy z myślą samobójczą...