Rozepnij mnie...

...jestem wciąż ta samą dziewczyną
może troche bardziej spokojną
a sercu burza ta niepewnośc jutra
spieta jestem jak agrafka
a bywają takie chwile,ze dusze sie sama w sobie
chce krzyczeć a nie mogę
żem rozpiąc sie chciała alem nie umiała
a może raczej sie bałam...tego bólu
co klatke rozwiera tej namietnosci
co we mnie sie wezbrała tej fali uczucia
niewypowiedzianego a może raczej
stłamszonego i ciągle ten strach
co siedzi we mnie i tak drze się
kręci,dusi i wyleżc nie chce ode mnie
czy on mój brat czy przyjaciel jakiś
a może tak pójde z nim na spacer
zostawie gdzieś po drodze
a on ścieżki mej nie odnajdzie
pójdzie inną drogą przeznaczeń
a może pójdę w góry gdzieś tam wysoko
zepchne go w przepaśc a potem ucieknę
tak zeby echo mnie nie usłyszało
otwórz mnie ...rozepnij a dam ci pęk korali
weż mnie nie tak delikatnie tylko z siłą taka
co boli ale uczucie to tak miłe
weż mnie nie tak powoli rozerwij guziki wspomnien
niech posypią sie korale niech sie cos dziac zacznie
blokade twą otworze wedre sie i tam zostane...

http://www.youtube.com/watch?v=FwuZ_euLjZo