Jesienią

Jesienią wszyscy beznadziejni
Zakładają ciepłe skarpety,
parzą herbatę z cytryną,
chowają się pod grube koce

Nie wychodzą z domów,
Słuchają najsmutniejszych piosenek znalezionych w odmętach internetu
Przytulają koty, psy, szczury
Niezbyt emocjonalnie wpatrując się w krople deszczu na szybie

Tak, to my
Beznadziejni

Nie goniący na popołudniowy lunch biznesowy,
na kawę z "przyjaciółmi" z korporacji,
na romantyczną kolację z partnerem

My tylko tak sobie leżymy,
wpatrując się w sufit
Wyobrażając sobie
Bógwieco

Zamyśleni, przygnębieni, zmrożeni
Chłodnymi powiewami jesieni
To my - beznadziejni na zawsze
Już nic nas nigdy nie zmieni