Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zamiast pożegnania

I taki ulotnomgielny
nie rozebrany wierszem
obco dla siebie

oswaja gdy czeka

nie widzi przed
na wczoraj oczy zamyka
dłonie przy twarzy

ukrywa

niby nie widać
gdy wzrok z daleka
przed słowem

zamiera

i nawet nie chcąc odchodzi

24 296 wyświetleń
527 tekstów
51 obserwujących
  • Gaia

    1 September 2012, 08:47

    Mruga iskrą bo nie wie
    a gdy prawda odkryta
    z popiołów diament
    podnosi dla siebie
    i odchodząc zostaje
    na pamięć uśmiechu

    Twój komentarz Aga mnie zainspirował. Dziękuję za trud analizy. Bardzo sobie to cenię.
    Pozdrawiam życząc miłego dnia :)

  • Gaia

    31 August 2012, 18:54

    Hm... Aguś no nie wiem co mam Ci rzec ;)
    Cieszę się że jesteś. Pozdrawiam :))

  • Gaia

    31 August 2012, 16:58

    Kasiu ja tylko coś tam macham, samo wychodzi ;)
    Miłego popołudnia życzę, dzieki że wpadłaś na chwilę :)

  • Gaia

    31 August 2012, 16:53

    No nie czarujmy się, tylko troszkę Arturze ;)
    I pozdrawiam dziekując za kometarz :)

  • 31 August 2012, 16:39

    Oj, zaczarowałaś.
    Pozdrawiam. :)

  • Gaia

    31 August 2012, 16:19

    "Zaczarowana dorożka, zaczarowany dorożkarz.." ;)
    Tak mi przyszło do głowy po przeczytaniu Waszych komentarzy. Dziękuję Wam serdecznie za mękę czytania. Madziu Agnieszko i Xavier pozdrawiam usmiechem :)

  • misiek45

    31 August 2012, 12:51

    Czarujący wiersz-pozdrawiam serdecznie

  • giulietka

    31 August 2012, 11:30

    Oj oczarował mnie ten Twój ulotnomgielny nie rozebrany wierszem...
    :)