marzenia

Ile razy o tym myślę, ile razy głowię się
Tyle razy nic już nie wiem, tyle razy znikam gdzieś.
Po co były mi te smutki? Po co były mi te łzy?- by użalać się nad sobą, by oszukać myśli Tobą?!
Wiele miałam w życiu marzeń, wiele miałam też wydzarzeń.
Lecz to prysło;
To złudzenie- lecz wierzyłam w to marzenie.
Choć wiedziałam, że są moje to i tak się już nie boję.
Nic nie wyszło tak jak trzeba, nic nie wyszło tak jak chciałam...-Wiec czy ja je zmarnowałam...?
Chciałam znów być tak szczęśliwa, że mnie znów gdzieś w świat porywa...
Tyle czasu zmarnowalam, tyle czasu z nimi trwałam.
Teraz chyba już nie wierzę; teraz myślę,że to blef.
Mieć marzenia... czy to grzech?
Ale po co już je mieć?
Ja je miałam, lecz już znikły...
Chyba już nie będzie gorzej bo już gorzej być nie może..
Kiedyś jeszcze w coś wierzyłam.
Kiedyś przecież tak marzyłam...
Teraz mi się wali świat- czuję się jak zwiędły kwiat..