Menu
Gildia Pióra na Patronite

sepia

i cóż mi zostało
prócz tych paru zdjęć
w kolorze sepii
zapomniane twarze
przysięgi, ideały
symbole zatarte przez czas

słowa ulotne
tak szybko przez wiatr porywane
choć wtedy
złączeni za ręce
z wiarą mówiliśmy

"na zawsze"

159 517 wyświetleń
1079 tekstów
54 obserwujących
  • misiek45

    7 July 2013, 18:17

    Poruszający wiersz ,dlaczego tak się dzieje że z pięknych barw wszystko zmierza ku jednemu z kolorów ...-sepii-pozdrawiam:)