czas obfitości

...wiersz pełen delikatności i ciepła zarazem ....:*.....

To cieszę się bardzo :)

Hmm...Zniosę to jakoś, zwłaszcza od Ciebie;)

Musisz jakoś znieść moje pochlebstwa :)
Bo Twoje wiersze nie są jak dar języków, który zniknie.
Od tego pierwszego, aż po ostatni, pełne są nieba.

Miło to czytać, Kristin;)

Art, wisiało nade mną kiedyś widmo księgowej, na szczęście odstraszyłam je swoją wiedzą w tej dziedzinie;)
Dziękuję i wzajemnie miłego Wszystkim!

Bilans musi się zgadzać. ;)
Miłego dnia. :))

Potrafisz zatrzymać.
:)

za to bz.czelności nie;)

Madź,
nie... nieszczelności brak. ;)

Doris, dlatego chodzę wokół niego na palcach;)

Sebastian, potrafisz mnie rozbawić jak nikt:) ...ale "gdybym mówił językami ludzi i aniołów...", dobra nic już nie wciskam poza escape;)

Art, polewasz;)

Onejko, albo chociaż jego cień w pobliżu zwłaszcza gdy tak pięknie rosną nam... rogi;)

Dziękuję za tyle ciekawych uwag, wszystkie biorę do siebie i pozdrawiam! :)