powierniczki

gasną gwiazdy
mej duszy
milczące przyjaciółki
bez granic
lęku

zwierzam się im z dnia
grzesznych myśli
i snów niespokojnych nocy

nie pytają
nie ganią
słuchają w swym
bezdźwięcznym blasku

nikt nie zna mnie
jak one
z zimnego piękna uplecione
na ciemnym nieboskłonie

żegnajcie
cały dzień rozstania
lecz wiem
wrócicie
na kolejne wyznań chwile