Kres

Jestem tutaj tak mało, że właściwie to już mnie nie ma :P
Nie lubię przeciągów Kejt, ale... "kołaczcie, a otworzą wam".

:)

https://youtu.be/_X7SgllcCSE Jeśli musisz odejdź,ale drzwi zostaw uchylone ...

Smoku, wzbogacasz, żebyś wiedział.
Dzięki więc :)

Co do wszelkich przepowiedni tu głoszonych, nie mam pytań.
Haha!

Miłego :)

Pozwolę sobie tylko zauważyć, że żadnych głupot tu nie robimy, nie usiłujemy niczego wpychać do pomidora, bo nie jest możliwe osiągnięcie w tej kwestii sukcesu. Przy okazji, a próbowałeś z rzodkiewką? Może wysiłek wpłynie na podniesienie temperatury i przez to ukoi ból głowy? ;)
Pozdrawiam. :))

Adnachielu, wybacz mi, że swą nieskromnością znów wzbogaciłem cytaty. :P
Miłego wieczoru. :))

Hehe, nareszcie yesteś :)
Twoja nieobecność jest zubożeniem cytatów i nie można do niej dopuszczać.
Tak, znowu to samo, jak śpiewała Britney: Oops I did it again! :D
Dziękuję.
I pozdrawiam :)

Melduję się :)
Z jednej strony smutek, zaduma, kres doczesności,
a z drugiej nadzieja, świt i... bezkres nowego życia.
Znów popełniłeś uskrzydlony tekst. :)
Pozdrawiam. :))

O! Moi Ulubieńcy :)
Dziękuję Wam bardzo za każde słowo, które do mnie adresujecie.
Za zadumę, Waszą obecność i docenienie.
Z powodu tylu dobrości, z pewnością popełnię kolejny wiersz :)
Chociaż za sprawą wczorajszej lirycznej opowieści giulietki, jeden już jest :)

Wszystkiego dobrego!

PS. Czekam jeszcze na mości smoka :)

Piękny:)

Piękny wiersz. Po jego przeczytaniu nasunęła mi się taka myśl, że koniec, to dopiero początek...
Zazwyczaj czegoś lepszego... Tak.. Boimy się końców. A powinniśmy cieszyć się z nowych, przepełnionych szansami, początków :)

przepięknie obrazujesz to, co niewidzialne, ale stale obecne
prowadzisz przez komnaty ludzkiego wnętrza na dziedziniec, gdzie wstaje świt i zaczyna się nowy dzień
dałam się całkowicie porwać i oszołomić tą wędrówką
nie mogę się doczekać kolejnego wernisażu zwierciadeł duszy