Pieśń o miłości.

Dzień się budzi jeszcze mgła wisi nad ziemią
Słońce ziewa promieniami wita świat.
Z sennych drzew spadają krople rosy.
W trawie słychać pszczółek głosy.
Gdzieś w oddali nieśmiałych ptaków unosi się śpiew.

Kwiaty już otwierają swe kielichy.
Upiększają las urokiem swym.
A oni przytuleni.
Ich wonią odurzeni.
W ciszy lasu odczuwają bliskość swą.

Na polanie gdzieś zajęczy słychać szept.
Stado saren tańcem swym już wita dzień.
I kukułka zakukała.
Miłość im przypowiedziała.
A oni pocałunkiem uwieńczyli ją.

Wysoko pod słońcem piękny słowik śpiewa pieśń.
O dwóch sercach co w ciszy lasu złączyły się.
Wiatr daleko pieśń unosi.
I całemu światu głosi.
O miłości i radości dwojga serc.