Taka chwila
Cisza
wiatrem goniony śmieć
worek foliowy
po wątróbce
ze zmarszczkami krwi
na stygnących skrzepach
i kobieta z siatkami
na posiwiałym betonie
niosąca do domu podroby
jak ptak robaki do gniazda
w rozchylone dzioby
Gdyby nie pieniądze od państwa
to strach pomyśleć
co by jedli
i w co się ubrali
ale teraz ma na szminkę i banany
W domu
nowa pralka
i na sobotę
bulgoczą flaki w garach...
Autor
128 170 wyświetleń
1427 tekstów
95 obserwujących
11 May 2017, 23:19
Skojarzyło mi się z pewnym obrazem sprzed lat...
zima
sąsiad niesie do domu wątróbkę
na święta
pijany
jak to architekt... krwawy ślad na białym puchu
dalej
sąsiad śpiący twarzą w śnieguopodal bezpańskie psy
przy świątecznym dzieleniu się
wątróbką...Bardzo dobry wiersz.
pozdrawiam. :)