Sierota.

Myślę, że to zależy od osoby. Mi pomaga.

To co TU i TERAZ jest zupełnie czymś innym, racja, ale czy nie wchodzimy w ten drugi świat będąc tutaj? Czyż nie łatwiej nam potem choć przez chwilkę?:)

Niesamotność wirtualna, to nie to samo co samotność w tłumie :)

A jak myślicie, czy tacy jak my mogą być samotni? Przecież wciąż tu się coś dzieje:), ktoś z kimś...ktoś czeka, ktoś płacze, rwie włosy, się wścieka...to jest życie towarzyskie a nie jakaś tam samotność.....:)

ja tam zszedłem już dawno temu

Chyba zaszliśmy tam, gdzie nic nie rozumiem. Idę spać. Uważaj... *puf!*

nic, a co ma być
ona zawsze będzie, w tym, no, wiesz, w trzepocie rzęs, cieple rąk, i jakimś innym drżeniu warg

Jak tak się będziemy zbierać do kupy, to może powstanie coś na wzór Bilderbergów, co? :] Tylko co wtedy z naszą samotnością...

też zostaję, i też chyba

zimna herbata tylko z sokiem...czekanie na coś lub kogoś zdaje się wiecznością