Ocean zieleni

Bylismy idealni, na miare skrojeni,
tworzac we dwoje jedna, spuja calosc.
Lecz widac, to do nieba wciaz o krok za malo,
by sie moc oderawac od oczu zieleni.
Moglismy pisac wiersze o obcych nieszczesciach,
smiejac sie poblazliwie w twarz szaremu swiatu.
Latwiej bylo jednak oddac zycie katu,
bukiet zeschlych pragnien zaciskajac w piesciach.

Moze i jestesmy dla siebie stworzeni,
jednak zycie wiedzie nad dwoma siezkami.
Tylko jedno jest miedzy tymi drogami,
bezdenny i chlodny ocean zieleni.