Menu
Gildia Pióra na Patronite

Obraz

Byłeś dla mnie wszystkim
No, może prawie
Lecz moja wyobraźnia
Tak jak ja
Nie umiała
Namalować tego obrazu -
- Mnie bez Ciebie
Teraz go stworzyłam
Namalowałam krwią i łzami
Tak jak umiem najlepiej
I szczerze siebie za to nienawidzę
Bo jak mogłam się z tym pogodzić?
Nie pogodziłam…
Czas leczy rany?
Ten kto to powiedział
Był idiotą
Albo nigdy nikogo nie stracił
Z czasem żal i tęsknota
Przybierają na sile

I tyle zostało z naszej przyjaźni
Moje wspomnienia
Plany, marzenia
I jeden obraz
Co w głębi umysłu się tli

1511 wyświetleń
12 tekstów
0 obserwujących
  • krysta

    1 June 2013, 22:31

    ładny tęskny wiersz ...