BYŁEM NA GROBIE

Byłem u Ojca, na jego grobie
Wśród ścieżek tysiąca i krzyży
Wśród ogni płonących, zdymionych zniczy
Szukałem cienie rozmowy

Zawiodło mnie tam me zapomnienie
Pamięć, co bólem krzyczy
Chęć zrozumienia czegoś w mym życiu
Poznanie przeznaczenia

W głowie nie miałem cienia modlitwy
Za to ślad pytań bez celu
Kilka mych myśli co krążą po życiu
Słowa, którym brak odpowiedzi

Złożyłem kwiaty pośród dwóch zniczy
Na przez czas wytartych literach
Wprost z krzyża Jezus patrzył mi w oczy
Ja stałem w bezsilnym milczeniu

Me myśli w panice biegały po głowie
Ślad pytań rozmył się w deszczu
Słowa się dziwnie jakoś splątały
Wiatr porwał mi odpowiedzi

Bez słowa szeptu, w głuchym milczeniu
Wzrok odwróciłem od Boga
I pośród ścieżek tysiąca i krzyży
Odszedłem spod grobu Ojca