Getsemani
Blade światło struchlałego księżyca
Powróz lęku zaciskało na krtani
Ściskałeś w dłoniach krwawiącą tajemnicę
Ty Bóg-Człowiek
pocałunkiem zaprzedany
Jakim bólem wypełniony był ten kielich
Ręką Ojca do ust Ci podany
I jak bardzo drżało Matki serce
Gdy szeptałeś :
"Twoja wola niech się stanie"
Milczało niebo,
które uklękło przy Tobie
I ta cisza w której krzyczało zwątpienie
I kłamstwo straży jak pieczęć na grobie
I ta Miłość
której nie da się przytłoczyć kamieniem
23 April 2011, 18:45
Marie, Anno...
Dziękuję Wam i również życzę radości płynącej z jasności jutrzejszego poranka.
Pozdrawiam:)
22 April 2011, 17:34
ciarki mi przeszły...
wiersz, choć 'ciężki', czyta się z niezwykłą lekkością
pozdrawiam świątecznie
:)22 April 2011, 17:01
Dziękuję Wam z serca za to zatrzymanie się wspólne pod Krzyżem...
Aguś, Tobie również, radosnych, błogosławionych Świąt:*
