Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Bądź blaskiem gwiazd
Rozświetlaj mi mroki
Gdy nie wiem dokąd iść

Bądź mi dłonią
Która podaje chleb
Gdy głód dokucza mi

I pozwól mi być
Sandałem dla Twych stóp
chronić od ostrych kamieni

I pozwól mi być
Kropla dla Twych ust
Gdy pękają z pragnienia

Bądź mi dyrygentem
Dla serca
Gdy gubi swój takt

Bądź mi malarzem
Gdy świat w oczach
Stracił swoje barwy

Bądź mi
bym dla Ciebie był

103 446 wyświetleń
1204 teksty
141 obserwujących
  • szpiek

    2 January 2015, 17:09

    pies ogrodnika ...

  • fyrfle

    2 January 2015, 13:59

    Jednak wolę by podmiot był sobie sam..., ale wiersz jest romantyczny i fajny...ale po czterdziestce juz nie chwyta.

  • krysta

    2 January 2015, 12:17

    wspaniały wiersz.
    pozdrawiam.

  • nicola-57

    2 January 2015, 11:12

    jakieś mrówki przelazły mi po plecach, a skoro tak od pierwszego czytania, to nie ma się nad czym zastanawiać. Jestem za. Pozdr.