WIERSZ O DOBRU I PIĘKNU ANIELSKICH SERC I NIEBIAŃSKICH DUSZ W LUDZIACH, NAPRAWDĘ W LUDZIACH.

A my chcemy iść dalej
Zostawiamy spalone katedry
Wszelkie katedry
Trzeba nam żyć służąc pięknie
Mądrością pracowitością dobrem
Więc szklanka kawy
Dwie trzy szklanki herbaty
Kromka chleba i cała naprzód
Spokojnie bez intryg z chciwości
Tworzymy oazy normalności
Jeszcze więc możesz człowieku
Przyjść poprosisz i dostaniesz
Jeszcze cię prócz wysłuchamy
Usiądziesz posłuchamy z uśmiechem
Twojej historii i dobrą radą na drogę
Tacy jesteśmy ludzie zachwyceni
Każdym płatkiem storczyka i bratka
Cieszący się każdą twoją spokoju chwilą
Którą umiesz dostrzec i przeżyć