Zaczynam wierzyć....

Zaczynam wierzyć że gdzieś tam duszyczka Twa istnieje,
zaczynam żyć nadzieją że znów się spotkamy,
a w tedy wybaczę światu że nam Cię zabrano....

Tak niewiele czasu było nam dane,
zaledwie osiem tygodni,

Jeszcze nie potrafię patrzeć na słodycze,
na słodkie dzieci naszych sąsiadów...
oraz brzuszkowe mamy z uśmiechem na twarzy....

Do końca życia będę pamiętać to poczucie radości,
które Nas ogarnęło, kiedy dwie kreski na teście się pojawiły...
To poczucie, że zostaniemy Mamą i Tatą naszej Iskierki...

Teraz pozostaną mi tylko wspomnienia,
te szczęśliwe i te złe...

Ale pomimo tego Bardzo Kochamy Cię......