Zazdroszczę niewolnikom z dawnych lat bo ich kajdany można było dotknąć, można było je zerwać, a potem umrzeć z godnością. Dzisiaj jest gorzej zewsząd mówią nam jesteś wolny, możesz robić co chcesz, by po chwili powiedzieć ci jak masz żyć, to nazywamy wolnością? To więzienie bez krat ani murów, to wiezienie umysłów. Przekaz tego filmu jest głębsze niż wspaniałe efekty specjalne. Zazdroszczę niewolnikom bo ich wybór był prosty, oni mieli pewność swojej niewoli, a my jaką mamy pewność?