Sztuka to kompromis pomiędzy tobą a światem. To ciągły ból trzeszczącej pustki. Niepewność. To porzucanie siebie samego w nadziei na znalezienie choćby kawałka czegoś, co zaspokoi. To walka, nieokiełznanie i niepokój.

...tak jakby ktoś ciągle pukał do twoich drzwi... wciąż, w każdej chwili, momencie, sekundzie. A ty płacząc, zamknięty w pokoju szukasz klucza. Nigdy nie wiadomo gdzie on jest. Nigdy nie wiesz, gdzie go znajdziesz.