Staczam się na dno, jestem coraz niżej, najniżej jak się da i nie wiem dlaczego ale nie wędruje ku powierzchni, zostaje w tym samym miejscu , tracę to co jest dla mnie najważniejsze, ranię tych których kocham , a może tak właśnie miało być, może nie jest mi dane odbić się od dna, może nie ma już dla mnie chociażby najmniejszego promyka nadziei. Ten świat jest skomplikowany, zbyt skomplikowany dla mnie…