Autor
31 January 2010, 00:34
... żadna myśl, ani słowa nie oddają, co wtedy człowiek czuje...
pozdrawiam..
31 January 2010, 00:28
Doskonale cię rozumiem... Sama straciłam chłopaka dwa miesiące temu... Z tym, że w myśli nie napisałam że to główna przyczyna... Ale w niewielkim stopniu tak jest. Pozdrawiam.
31 January 2010, 00:14
...wybacz za minus, ale się nie zgadzam...
straciłam parę bliskich osób w przeciągu kilku, kilkunastu lat [w sensie śmierci], ostatnio bardzo mi bliską... bardziej ja nie rozumiem ich odejścia... nie starość, nie choroba... ??!!
kiedyś ktoś mi powiedział, że "tam" , potrzebują tych najlepszych...dlatego tak szybko odchodzą...
przeprosiny maja się ni jak do sytuacji i cierpienia bliskich , to boli...stąd -
30 January 2010, 23:51
wybacz ,ale ja akurat straciłam brata i nie tęsknie za nim dlatego , że chcę Go za coś przeprosic. Ta myśl jest dla mnie nie przemyslana do końca, ale to nie oznacza , ze reszta nie jest dobra :). Pozdrawiam :*.
30 January 2010, 20:10
Oj, tak.
szczególnie jak śmierć jest niespodziewana, wyrzuty potrafią zamęczyć.
30 January 2010, 19:59
To już leży chyba w naszej naturze,kwestia rozważania, zastanawiania się...
Bardzo dobra myśl