Poczekaj, aż będziesz spokojna.
Poczekaj, aż będziesz rozsądna.
Wtedy od niego odejdź.
Krokiem dumnym i pewny.
Patrząc mu śmiertelnie w oczy.
W progu mieszkania stań.
Strzep proch dni w pocie.
Strzep proch nocy we łzach.
I dumna i pewna idź.
Niech wiatr rozerwie.
Wspomnienia w strzępy.
Że pustym naczyniem będziesz.
Gotowym na orgazmy życia.
We wspólnocie dusz i serc.
Które wspólnym spojrzeniem są.
Wsparciem wzajemnością.
Może..., ale nie gromadź już
Powrozów przywiązania