A ja się zgadzam z tą myślą.
Dziecko desperacko pragnące czułości i uwagi
potrafi nawet taką ewentualność brać pod uwagę.
Szczególnie mały człowiek potrzebuje tego, co od
rodziców mu się należy.
Sama pewnie z głupoty wiele lat temu
wpuszczałam do głowy takie myśli.
Co prawda kilka lat za późno, bo inaczej ukształtowały
mi się pewne potrzeby, ale wymodliłam...

Moi drodzy ... jakże silna musi być potrzeba czułości dziecka skoro jest w stanie taka myśl przelecieć mu przez głowę...

polecam samoleczenie BSM , niestety nie każdy chce to robić do końca , a jest to naturalne wyleczenie się z tak ciężkiej choroby, wymaga czasu i chęci , a nie wiary....
przepraszam ze nie na temat pisze....

Tym razem nie mogę się z Panią zgodzić. Nawet jeśli, to na jaki czas przychodzi ta radość?? Ile trwa taka myśl w dziecku? One jest świadome, kto wie czy nie jest nawet bardziej rozumne w takich chwilach od nas- ludzi dorosłych. Taka myśl może przejść przez głowę tylko przez moment, a późnej przychodzą wyrzuty sumienia, że w taki sposób pomyślało się nawet przez chwilę. Ułamek sekundy.

nie pisz bzdur...przeżyłam jako dziecko i nie było żadnej radości mimo czułości rodziców...jedyne co było to walka o życie i o każdy oddech...i o włos...

smutne, lecz prawdziwe, często można zaobserwować takie sytuacje.
dzieci proszą o chorobe, by rodzice zwrócili swoją uwagę na nich, lecz cóż to za miłość budzona dopiero w momencie śmiertelnej choroby?