otrzymuje ciosy od ludzi, życia, losu...

pierwszy, drugi, trzeci i kolejne...

i kiedy będę już leżał

czołem dotykając ziemi,

myślisz, pogrążony w rozpaczliwej agonii...

odrodzę się na nowo niczym feniks z popiołów...

silniejszy niż kiedykolwiek...

i nikt i nic nie stanie mi już na drodze...