Madź
Ty się nie masz czego wstydzić. :)
Bardzo dziękuję za ciepłe słowa o filozoficznym zabarwieniu. :))

Adnachiel
mam nadzieję, że wojować nie będzie trzeba, bo jak rzekł klasyk, najlepsza jest walka... bez walki. ;)
Ale jeśli konieczność zmusiłaby nas do walki, to liczę na ostrość Twego pióra, a ja mogę powalać...
brakiem urody. :D
Ostatnio testowałem latanie i potwierdzam, smoki potrafią swobodnie unosić się w powietrzu... w tunelu
aerodynamicznym. :D
Takich trzech, jak nas dwóch, to nie ma ani jednego. :))

Iwcia
Ty zawsze mądrze piszesz. :)
Ale co do tych domniemanych rozstępów, to nic mi o nich nie wiadomo. :P
Bardzo dziękuję. :))

Mirek
Bardzo mnie cieszy Twoje podejście do tego tekstu, jak i do tego wyjątkowego daru.
Dzięki. :))

Strasznie się cieszę, że zechcieliście się pochylić nad moją niemyślą i wyrazić krytyczne uwagi.
Miłego wieczorku. :))

A może to właśnie najcenniejsze dary dla człowieka - popęd króliczy. Tak odbieram ten tekst, bo całość ciut za intelektualna jest.

Pozwolę sobie nadmienić starą spartańską zasadę, o której już pisałem, iż siła wojownika zależy od człowieka stojącego obok.
I dlatego z Arturo mógłbym pójść na każdą wojnę :)

Pozdrawiam również :))

nic mądrego nie umiem dziś sklecić, ale może i w milczeniu jest wymowa
myśl wbijająca się w moje myśli, uwielbiam budzenie przez ciebie rozmyślań nad składowymi tego świata...
Yestem i Adnachiel no jest was na pewno dwóch no i te wasze całe zastępy którymi dowodzicie:D, ale ciii by wróg nie zorientował się:)
pozdrawiam

A ponoć liczyć można jedynie na siebie :))
Hańba nam za tę ciągłą postawę roszczeniową względem Najwyższego.
Nie wiem czy taki jeden Adnachiel wystarczy na przebłaganie :)
Ale skoro yest nas dwóch, to może się udać :))

Kolejny raz sobie żarty stroję, lecz rozumiem powagę sytuacji.
Fajny tekst. Znów :)
Pozdrawiam.

jest nad czym się zastanowić..pozdrówka ;)

Tylko dlaczego? Ktoś tam w górze jeszcze się waha?
Może liczy, że nam się przypomni nasz rodowód i cel podróży...
Normalnie uszy opadają jak się tak zastanowić nad człowiekiem.
To ja się chowam do norki, ze wstydu.

I pozdrawiam serdecznie, Autora, w dniu filozofii;)