Najpierw czegoś chcemy, później nie.
Albo udajemy, że nie. Odpychamy się łokciami. Wbrew sobie.
A gdy już nie ma odwrotu jesteśmy na siebie źli.
Ale nie dlatego, że żałujemy czegokolwiek.
Po prostu to niezdecydowanie, które każe nam wybierać miedzy złym i gorszym sprawia, że stajemy się bezsilni i bezradni wobec samych siebie. I nagle okazuje się, że tak właściwie to sami nie wiemy...
Czy chcemy być głodni, chcemy czuć smak czy popijać obiad szklanką Coli.