Już nic nie jest takie jak dawniej i nawet nigdy nie będzie, nie staraj się.
Podążamy drogą przeznaczania. Kroczymy tym szlakiem, spoglądając
uważnie na znaki, by za wszelką cenę dojść do upragnionego celu.
Choć w czasie naszej wędrówki pełnej niezapomnianych przygód możemy
natknąć się na najróżniejsze perony, a nieopodal nich pociągi.
Pojawiają się najczęściej w momentach zachwiania, w chwilach,
gdy chcesz odjechać gdzieś daleko i nie wrócić już nigdy więcej.
Jedni, kumulują swoje uczucia, myśli i podążają dalej swym szlakiem.
Drudzy natomiast, wsiadają w jeden z wagonów. Idą w ciemno, mogą
stracić wszystko lub zyskać tyle co niewielu na świecie. Natykają się
na nowych ludzi, nowe doświadczenia jak i przygody, one natomiast
przysłaniają dawne 'piękne' wspomnienia. W ciągu tego długiego rejsu,
zdają sobie sprawę z tego, iż nie bali się zostawić wszystkiego w tyle, złapać
życie za rogi i tym przeciągnąć na swoją stronę, lecz przystań na chwilę i
zastanów się, czy nie warto było pójść dalej ?