Jej racjonalność budziła strach w oczach innych. Kochała swoją perfekcyjność, uporządkowanie. W każdej sytuacji miała gotową odpowiedź na każde pytanie.
Wystarczył alkohol by przekreślił wszystkie sztywne zasady jej postępowania. Po wytrzeźwieniu nie żałowała niczego, a styl jej życia zmienił się diametralnie. Czy aby na pewno dobrze robi...
Nikt nie zabroni Ci spontaniczności, lecz granice rozsądku muszą być zachowane. Wrócić jest ciężko aniżeli nie zacząć się gubić...
5 August 2010, 23:15
Świetna myśl. Po ostatnich wydarzeniach zgadzam się z nią w 100%. Trzeba być spontanicznym, bo inaczej życie jest nudne, ale też trzeba zachować umiar, bo niektórych rzeczy nie da się cofnąć:)
27 June 2010, 23:01
samo życie Izuniu...
jak zawsze można tu znaleźć piękną,mądrą myśl.jeszcze nigdy nie poczułam niedosytu czytając Twoje myśli,można je czytać i czytać i ciągle odkrywać w nich coś na nowo...pozdrawiam:)
27 June 2010, 21:06
:)
Dzięki Kamilu:)
Wszystko to co piszę jest obserwacją. To trochę jak horoskopy...Dziękuję:):*
27 June 2010, 20:36
Ech...
Dzięki wam dziewczyny:* Może wreszcie coś zrozumiem i nie zniszczę czegoś ważnego...cholernie ważnego....
27 June 2010, 20:30
Spontaniczność to także szaleństwo,dozwolone w odpowiednich proporcjach.No i oczywiście zależy czego to dotyczy.Trzeba być bardzo ostrożnym,żeby czegoś nie spieprzyć (sorki za wyrażenie)
bezpowrotnie.27 June 2010, 20:29
Zgadzam się z Ewą i Kają, trzeba wiedzieć kiedy i przy kim można sobie pozwolić na spontaniczne zachowanie.Tylko we wczesnej młodości może ono ujść bezkarnie.:) Pozdrawiam cieplutko:)