Niestety tak jest. Pierwszy krok zawsze jest najtrudniejszy. I często ludzie tracą naprawdę wiele, bojąc się go wykonać :)
Kolejna wspaniała myśl, pozdrawiam :)

Dokładnie ;)

My mamy tendencje do tego, że myślimy, że dany krok to krok postawiony w przepaść...

Ach Gerard... jak Ty umiesz chwilę zakląć w alfabet wieczności...

...a jak stawy już zesztywnieją od tego stania, to już kroku nie zrobisz...

Za bardzo się boimy, za mało wierzymy?? I tak obok ...szczęścia przechodzimy...