Chyba każdemu człowiekowi zdarzyło się kiedyś, że chciał cofnąć czas. O kilka minut, godzin, tygodni, miesięcy… O całe lata. Tak było i w moim przypadku. Nie raz marzyłam o tym, by móc cofnąć wskazówki zegara, by skierować je w drugą stronę, po to, by zmienić moje marne życie. Raz nawet, w akcie desperacji sięgnęłam po budzik, rozbiłam szybkę chroniącą jego tarczę i zaczęłam kręcić wskazówką godzinową w stronę niezgodną z jej normalnymi ruchami. Wiedziałam, że to nie ma sensu, a mimo wszystko miałam nadzieję, że się uda, że w jakiś sposób wpłynie to na moje życie. Nawet nie tyle, że uczyni je lepszym. Pragnęłam tylko tyle by było inne. […] Dziś, gdy patrzę na to wszystko z perspektywy czasu, wiem, że dobrze, iż moje życie potoczyło się tak, jak się potoczyło. Gdyby nie te liczne sploty niemiłych wypadków nigdy bym GO nie poznała… Nie zaznała smaku jego ust, nie utonęłabym w jego tęczówkach, nigdy nie mogłabym zagłębić dłoni w te jego jasne, miękkie włosy…

/ fragment jednego z moich starych opowiadań