Menu
Gildia Pióra na Patronite

bzami zapachniało
ożyła szarość zielenią

wystroili podlotka
w ciężką koronę z drogimi kamieniami
zakryli urodę złotymi szatami
kosztownymi łańcuchami obwiesili

nie miała siły przyjść

miłość

104 622 wyświetlenia
934 teksty
104 obserwujących
  • 15 May 2013, 00:31

    Zastanawiałem się, czy na koniec ją przedstawić... zdecydowałem, że tak, bo trudno było odgadywać wcześniej moje wypocinki, ale teraz nie wiem... może jest zbyt mało tajemnicza... ta moja niemyśl?... ;)
    Magda, Krysia, Xavier wszystko odkryliście i... znów jest piękna nagością.
    Dziękuję i dobrej nocki. :)

  • magda_em

    14 May 2013, 14:42

    Maj...
    Przerost formy nad treścią….
    jak często w bogatej oprawie ginie sens…

    powinno być duchowo, a jest na bogato

    tak czytam :)... pozdrawiam :)

  • 14 May 2013, 13:34

    Bardzo miło czytać takie komentarze, dziękuję i prawdziwie wiosennego dnia Wam życzę. :)

  • Papużka

    14 May 2013, 13:22

    Zbędny i sztuczny balast przykrył piękno natury... Zaćmił, omamił umysł pochłaniający materialność. Zaślepił oczy, które już nie widzą co ma tak naprawdę niewymierną wartość. Miłość jest skromna w swojej istocie. Nie lubi przepychu i rzucania się w oczy...

    ps. kwitnie w zaciszu ludzkich serc...

  • misiek45

    14 May 2013, 13:17

    W złocie jak w zbroi stała
    I unieśc się w niebo nie dała
    Przygniótł ją ciężar kamieni
    I cóż jej po wiosny zieleni...

    pozdrawiam miło Yestem, świetna ta Twoja myśl :))