Bała się spać przy zgaszonym świetle. Mimo swojego wieku zawsze musiała mieć zapaloną lampkę...choćby najmniejszą.
Gnębiły ją zjawy z przeszłości, nie potrafiła się ich wyzbyć żadnym sposobem.
Któregoś dnia lampka zgasła, a ona zobaczyła.... światło przed sobą.
Nie każdy blask jest nadzieją, to ono przecież prowadzi nas w ostatniej drodze.
22 June 2010, 14:20
Zabiegana jestem i dlatego tak rzadko tu jestem.
Dzięki serdeczne:*:* postaram się wpadać jak najczęściej:)
21 June 2010, 19:47
Izucha ostatnio rzadko tu bywasz,ale myśli twoje są coraz to piękniejsze,dające dużo do myślenia,nie można nad nimi przejść obojętnie.
Pozdrawiam cie gorąco
21 June 2010, 15:17
To nie jest myśl idealna, ale dedykowana dla kogoś, którego w moim życiu już nigdy nie zobaczę.
21 June 2010, 15:17
Wzruszyła mnie ta myśl, Izunia. Dla mnie światło zawsze jest synonimem nadziei. Nawet, jeśli prowadzi nas w ostatniej drodze, to dla mnie zawsze będzie symbolem czegoś dobrego, ciepłego, czułego i nadziei na nowe lepsze życie, nowy początek.
pozdr :)