zapomniany ukochany

Dopiero teraz,
gdzieś na końcu świata,
rozdzieleni milczeniem
zagubieni,
szukamy słów zgody.

Moje myśli przemierzają tysiące kilometrów, szukając Ciebie. Niedługo wrócę do Polski, do ludzi, do siebie...ale czy to coś zmieni? Przypominam sobie jak kiedyś chciałeś złamać obietnice i zakochać się we mnie, teraz już chyba za późno.
Ukrywam się wśród ludzi i uśmiechu ale to nie takie proste kiedy tęskni się do bólu, za przyjaciółmi, za domem, za Tobą.
Mam nadzieję, że wiesz o tym jak bardzo mi zależy, jak bardzo nie chcę żebyśmy się od siebie oddalili, jak bardzo potrzebuję Ciebie, Twojego wsparcia. Nawet jeśli nie wiedziałeś to teraz już wiesz jak ważny jesteś dla mnie, czy teraz mógłbyś powiedzieć mi kim ja dla Ciebie jestem, co o mnie myślisz, co myślisz o nas?
Czasem byłam głupia, ale kto z nas zawsze gra mądrze w grę zwaną życiem? Bądź co bądź przepraszam za to jaka czasami potrafiłam być, przepraszam za kłótnie, błędne sygnały , za chamstwo , za wszystko co zrobiłam źle.
Nie wiem czy jeszcze o mnie myślisz, ale chciałabym żebyś znalazł miejsce dla mnie w swoim sercu i nie zapomniał o tym wszystkim co przeżyliśmy. Chciałabym zasługiwać na Ciebie.

Zbyt wiele kilometrów i niewypowiedzianych słów, zbyt wiele milczenia i obojętności obok miłości.

Wciąż Twoja

PS Odezwij się...