Zdolne zdolne. Fyrfl Ci to mówi. Lubię Lolę od czasów wszechwiecznej piosnki Lecha Janerki - zmieniają naprawdę swiat.

Czasami warto spróbować, niezależnie od ogromu cierpienia. Nie wygrywają ci, którzy nie walczą. Najzwyczajniej w świecie poddają się.
Dziękuję ;3

Chyba serce wzbrania się ''Niezdolne kochać'' - po doświadczeniach.
No cóż, pozwól mu...nie cumuj.
A co ja tam wiem, Ty sama najlepiej.
Dobrego życzę :)

Czas ran nie goi, ale je pogłębia. Każde wspomnienie sprawia ból, ale czasem trzeba go ukryć za uśmiechem wyglądającym tak naturalnie.. I nadal okłamywać samą siebie... Lata praktyki..
Może kiedyś przyjdzie taki czas, gdy ból zmieni się w radość, a wspomnienia wywołają szczery uśmiech, zamiast swego rodzaju "maski"..

Mówią, że czas nie goi ran, ale może nowy Pan..?
Tak, tak- wspomnisz i uśmiechniesz nie raz...;))

Tak, Cris. Mam blizny na ciele i sercu.. Rany były głębokie. W popiele wspomnień wciąż szukam spalonej części swej duszy. Przyjaciele? Wszyscy tak samo fałszywi. Rodzina? Ja już nie mam rodziny. Ech...
Dziękuję za uśmiech, z pewnością chociaż trochę rozjaśni moją szarą egzystencję.
Pozdrawiam:)

smutno u Ciebie Lola...
uśmiech :)